100 çocuğa babaları hakkında sordum: Gerçekten hayran oldukları 7 özellik

Baba olmak, bir erkeğin hayatında oynayabileceği belki de en önemli roldür. Peki iyi iş çıkarıp çıkarmadığımızı nasıl bilebiliriz? 100 çocuğa basit bir soru sordum: “Babanda en çok neyi seviyorsun?” Çoğu zaman dokunaklı ve bazen şaşırtıcı olan cevapları, onlar için gerçekten neyin önemli olduğunu ortaya koyuyor.

1. Varlık – ihtiyaç duyduklarında orada olmak

Hediyelerden veya paradan daha çok, çocuklar bir numaralı özellik olarak babalarının varlığından bahsettiler. “Babam çok çalışıyor, ama futbol maçımı asla kaçırmaz” dedi 9 yaşındaki Ahmet bana. Varlık, 24 saat orada olmak değil, önemli anlarda gerçekten hazır bulunmak demektir.

Kendi amcam, üç işte çalışmasına rağmen, akşam yemeği için çocuklarıyla oturmak için her zaman zaman bulurdu. Ritüel sorusunu sorardı: “Bugün ne öğrendin?” Bu basit hareket, şimdi yetişkin olan çocuklarının hala değer verdiği anılar yarattı.

2. Sabır – her şey yıkılırken sakin kalmak

Çocuklar, soğukkanlılığını koruyan babaları takdir ediyorlar. “En sevdiği saatini kırdığımda, babam bağırmadı. Bana sadece kırılgan eşyalara nasıl dikkat etmem gerektiğini gösterdi” diyor 7 yaşındaki Zeynep.

Sabır doğuştan gelmez, geliştirilen bir özelliktir. Tepki vermeden önce derin nefes almak, bir gerginlik anını bir öğretim fırsatına dönüştürebilir.

3. Mizah duygusu – birlikte gülmeyi bilmek

Sürpriz! Mizah üçüncü sırada yer alıyor. Çocuklar, gülmeyi ve güldürmeyi bilen babaları seviyorlar. “Babam kahvaltıda şakalar yapar ve öğretmenlerimi taklit eder” diyor 11 yaşındaki Kemal, büyük bir gülümsemeyle.

Gülmek, benzersiz bağlar kurar ve zor zamanları atlatmaya yardımcı olur. Mizahı kullanan bir baba, çocuklarına kendilerini çok ciddiye almamayı da öğretir – hayat için değerli bir ders.

4. Güç – koruyucu olmak

Çocukların bahsettiği güç her zaman fiziksel değildir. Bu aynı zamanda ahlaki güç, ailesini ve değerlerini savunma yeteneğidir. “Babam hiçbir şeyden korkmaz” diyor 8 yaşındaki Ayşe gururla.

Bu güç, günlük küçük hareketlerde kendini gösterir: yatağın altında canavar olup olmadığını kontrol etmek, kırık bir oyuncağı tamir etmek veya sadece hayatın fırtınalarında tüm ailenin dayanabileceği bir kaya olmak.

5. Bilgelik – önemli tavsiyeler vermek

Çocuklar baba tavsiyelerine çok değer verirler. “Arkadaşlarımla sorun yaşadığımda, babam her zaman ne söyleyeceğini bilir” diyor 12 yaşındaki Mehmet. Deneyimlerini ve bilgeliklerini paylaşan babalar, çocuklarını hayatın zorluklarına hazırlarlar.

Bu bilgelik genellikle sıradan anlarda aktarılır: birlikte tamir yaparken, araba yolculuğunda veya yürüyüş sırasında. Bu gayri resmi konuşmalar, çocukların aile yuvasından ayrıldıktan uzun süre sonra da danışacakları pusulalar haline gelir.

6. Cömertlik – hesapsızca vermek

Çocuklar, babalarının zamanını, kaynaklarını ve kalbini paylaştığını fark ederler. “Babam her zaman yaşlı komşulara yemek verir” diyor 10 yaşındaki Elif. Bu cömertlik, örnek olarak empati ve şefkati öğretir.

Cömertlik birçok şekilde olabilir: son parça baklavayı sunmak, izin gününü bir arkadaşına yardım ederek geçirmek veya sadece heyecanlı bir çocuğun bitmeyen hikâyelerini dikkatle dinlemek.

7. Otantiklik – gerçek olmak ve hatalarını kabul etmek

Son olarak, çocuklar dürüstlüğe değer verirler. Hatalarını kabul eden ve gerektiğinde özür dileyen bir babaya saygı duyarlar. “Babam her şeyi bilmediğini söylüyor ve bunun normal olduğunu söylüyor” diyor 13 yaşındaki Osman.

Otantik bir baba, güçlü ve zayıf yönleriyle insan olduğunu gösterir. Bu savunmasızlık, çocukların da mükemmel olmayabilecekleri ve hatalarından öğrenebilecekleri güvenli bir alan yaratır.

Bu yedi özellik – varlık, sabır, mizah, güç, bilgelik, cömertlik ve otantiklik – çocuklara göre ideal babanın portresini oluşturur. Ancak iyi haber şu ki, hiçbir babanın tüm bu alanlarda mükemmel olması gerekmiyor. Gerçekten önemli olan, her çabayı motive eden içten sevgidir. Çocuklar bunu görür, hisseder ve hayal edebileceğimizden daha fazla takdir ederler.